-
1.
青,取之于蓝而青于蓝。
-
2.
青,是取之于蓝,而青于蓝。
-
3.
青,取之于蓝而青于蓝。——荀子
-
4.
笑夸故人指绝境,山光水色青于蓝。
-
5.
青,取之于蓝,而青于蓝。——荀子《劝学》
-
6.
荀子《劝学》说:“青,取之于蓝,而青于蓝。
-
7.
青出于蓝而青于蓝冰水为之而寒于水
-
8.
青取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于冰。
-
9.
青,取之于的蓝而青于蓝;冰,水为之而寒于水。
-
10.
青,取之于蓝而青于蓝。——[先秦]《荀子·劝学》
-
11.
学不可以已。青,取之于蓝,而青于蓝,
-
12.
青,取之于蓝而青于蓝;冰,水为之而寒于水。
-
13.
青,取之于蓝而青于蓝;冰,水为之而寒于水。早安!
-
14.
青,取之于蓝而青于蓝;冰,水为之而寒于水。——《荀子》
-
15.
青,取之于蓝而青于蓝;冰,水为之而寒于水。 ——《荀子·劝学》
-
16.
学不能够已。青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
-
17.
青,取之于蓝而青于蓝。青山遮不住,毕竟东流去。
-
18.
学不可以已。青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
-
19.
君子曰学不可以已,青,取之于蓝,而青于蓝……吾尝终日而思矣,不如须臾之所学也……
-
20.
荀子说,青,出于蓝,而青于蓝,冰,水为之,而寒于水,木直中绳,輮以为轮,虽有槁暴,不复挺者,輮使之然也。